[116] Gregor i tajemne znaki - Suzanne Collins

Tytuł oryginału: Gregor and the Marks of Secret. Book Four of the Underland Chronicles
Autor: Suzanne Collins
Przekład: Dorota Dziewońska
Wydawnictwo: IUVI
Premiera: 2.06.2016
Liczba stron: 359

Od wieków myszy – chrupacze – były zmuszone stale uciekać, przeganiane z zajmowanych przez nie terenów przez szczury. Teraz jednak znikają, a młoda królowa Luksa, która zawdzięcza im życie, zrobi wszystko, by dowiedzieć się dlaczego.

Zaledwie kilka miesięcy wcześniej Gregor i Botka wrócili z Podziemia, gdzie musieli pozostawić chorą mamę. Teraz przyłączają się do wyprawy, której celem ma być jedynie zdobycie informacji zapisanej w tajemnych znakach – Gregor jest szczęśliwy, że tym razem nie ciąży na nim żadna przepowiednia. Kiedy jednak wychodzi na jaw, jaki los czeka myszy i być może ludzi, wyprawa okazuje się dużo bardziej dramatyczna, niż podejrzewał.

Niedokończona Przepowiednia | Przepowiednia Zagłady | Klątwa Stałocieplnych | Tajemne Znaki | Kod Pazura

Ku mojemu niezadowoleniu już tylko jeden tom dzieli mnie od zakończenia serii. Przyznam szczerze, że choć Kroniki Podziemia są skierowane w dużej mierze dla dzieci, z każdym tomem lubię je coraz bardziej i naprawdę nie chce, żeby to się skończyło :(

Czwarty tom serii w moich oczach jest do tej pory najbardziej nieprzyjemnym, żeby nie powiedzieć okrutnym. Mam dwadzieścia lat, wiele w życiu widziałam i czytałam, ale mimo wszystko niektóre fragmenty z tej książki porządnie zmroziły krew w moich żyłach. Ciekawi mnie, jak zniosą to ci młodsi czytelnicy… Chociaż z drugiej strony żyjemy w takich czasach, gdzie śmierć jest na porządku dziennym, więc raczej takie sceny nie powinny nikogo dziwić…

Bohaterów nie muszę dokładnie opisywać, gdyż od poprzedniego tomu niewiele zmieniło się w naszym ulubionym składzie. Wszyscy są tam jeszcze dziećmi albo dopiero weszli w nastoletni wiek, ale uwierzcie mi, ich odwaga i determinacja jest o wiele większa i znacząca, niż w przypadku sporej ilości starszych bohaterów, a nawet ludzi istniejących w naszej rzeczywistości.

Oprócz fabuły, akcji i różnych przepowiedni niewiele zmieniło się od poprzedniego tomu, a nawet od początku serii. Autorka do tej pory się nie wypaliła i wciąż przekazuje nam coś, co od początku do końca było przemyślane, jej styl jest bardzo wciągający i niezwykle prosty w przekazie, dlatego książka trafia zarówno do młodszych, jak i starszych czytelników.
A skoro już o przepowiedniach była mowa… Z opisu książki wynika, że ten tom żadnej nie zawiera. Oj, nic bardziej mylnego :D

Czytając Gregora i Tajemne Znaki wiedziałam, że i tym razem książka dostarczy mi wiele przyjemności i zabawy. Mimo wielu scen, które moim zdaniem nie powinny znaleźć się w powieści dla dzieci, miło było znów poczuć się tak, jakbym cofnęła się w czasie o dziesięć lat i razem z Gregorem, Botką, Luksą i resztą ekipy przeżywać ich niesamowite przygody. Z autopsji wiem, że po skończeniu tego tomu chce się od razu zabrać za kolejny, ale i tutaj czeka nas przyjemne zaskoczenie – możemy zapoznać się z pierwszym rozdziałem ostatniej części Kronik Podziemia. Książka jest na tyle ciekawa i niezbyt wymagająca, także polecam ją osobom w każdym wieku.

8/10
Przeczytam tyle, ile mam wzrostu: 2,7 cm