Biblioteczka Blanki: sierpnia 2014

[6] Andrzej Sapkowski - Ostatnie życzenie

11:00:00

Autor: Andrzej Sapkowski
Premiera wydania: 1993
Wydanie: Wydawnictwo SuperNOWA
Liczba stron: 288

Później mówiono, że człowiek ów nadszedł od północy, od Bramy Powroźniczej. Nie był stary, ale włosy miał prawie zupełnie białe. Kiedy ściągnął płaszcz, okazało się, że na pasie za plecami ma miecz. Nie było w tym nic dziwnego, w Wyzimie prawie wszyscy chodzili z bronią, ale nikt nie nosił miecza na plecach niby łuku czy kołczana. Białowłosego przywiodło do miasta królewskie orędzie: trzy tysiące orenów nagrody za odczarowanie nękającej mieszkańców Wyzimy strzygi. Takie czasy nastały. Dawniej po lasach jeno wilki wyły, teraz namnożyło się wszelakiego paskudztwa – gdzie spojrzysz, tam upiory, strzygi, bobołaki plugawe, bazyliszki, diaboły, żywiołaki, wiły i utopce. Tu nie wystarczą zwykłe czary ani osinowe kołki. Tu trzeba profesjonalisty. A przybysz z dalekiej Rivii takim profesjonalistą jest. To wiedźmin Geralt, mistrz miecza i magii, mutant zaprogramowany, by strzec na świecie moralnej i biologicznej równowagi.

„A potem świat znowu zaczął istnieć, ale istniał zupełnie inaczej.”

Mój osobisty mistrz polskiej literatury współczesnej, Andrzej Sapkowski, wydając tą pozycję wprowadza nas w świat wiedźmina Geralta, pełen obrzydliwych stworzeń czekających na ofiary, przeróżnych wspomnień, tych dobrych i złych, ludzi mniej lub bardziej przyjaznych, oraz przygód, które niejednego czytelnika mogą przyprawić o ciarki na plecach. W tej części mamy do czynienia ze zbiorem siedmiu krótkich opowiadań wprowadzających nas do całej sagi.

Głos rozsądku, Wiedźmin, Ziarno prawdy, Mniejsze zło, Kwestia ceny, Kraniec świata oraz Ostatnie życzenie – takie tytuły noszą teksty zawarte w tej książce. Zapoznajemy się w nich z momentami życia Geralta. Widzimy, jak walczy ze strzygą, zaprzyjaźnia się z potworem, spotyka starych przyjaciół, bierze udział w niecodziennych zaręczynach (o ile można to wydarzenie nazwać zaręczynami…), napotyka na samego diabła oraz wybrankę swego serca. Jednym słowem, w życiu białowłosego Wilka ciągle coś się dzieje.

Ciągle obwiniam się za to, że wcześniej nie zaczęłam tego cyklu. Wspaniały, cudowny, niesamowity, obłędny! Mogłabym tak wymieniać w nieskończoność (lub dopóki nie skończyłyby się odpowiednie określenia). Styl pana Sapkowskiego jest naprawdę genialny – lekki, wciągający, a zarazem bardzo humorystyczny. Ze względu na zastosowanie wielu archaizmów, czasami ciężko zrozumieć, o czym się czyta, ale patrząc na ogół, nie przeszkadza to prawie w ogóle.

Jestem naprawdę zachwycona tym, jak zostali przedstawieni bohaterowie – każdy z nich jest zupełnie inny, bardzo realistyczny. Można odnieść wrażenie, że ich charaktery zostały ściągnięte z osób, które bardzo dobrze znamy i lubimy (bądź nie). Równie fantastyczny jest świat, w którym cała akcja się rozgrywa – Wyzima, Blaviken, Cintra, zamki, bagna, pola, dwory… Wszystko wydaje się być rajem.

Książka, powtórzę się, jest naprawdę genialna. Mimo tego, że nie jest to właściwa część sagi, idealnie oddaje klimat tego, co w niej zawarte (czego dowiecie się, czytając dalsze tomy ;)). Wielkie pokłony dla autora za stworzenie czegoś tak niesamowitego.
Polecam każdemu, bez względu na to, czy uwielbia horrory, czy romanse!

Ocena książki: wielkie 10/10!

***

W ostatni dzień wakacji coś polskiego. Porwało mnie bez reszty i obecnie konkuruje o miano najlepszej serii w moim życiu!

9/10

[5] Camilla Läckberg - Księżniczka z lodu

21:00:00

Tytuł oryginału: „Isprinsessan”
Autor: Camilla Läckberg
Przekład: Inga Sawicka
Premiera wydania:
Świat – 2003
Polska – 2009
Wydanie: Wydawnictwo Czarna Owca
Liczba stron: 424

W niewielkiej miejscowości na zachodnim wybrzeżu Szwecji, wśród małej, zamkniętej społeczności, gdzie wszyscy się znają i wszystko o sobie wiedzą – w jednym z domów odkryto zwłoki młodej kobiety. Początkowo wszystko wskazuje na samobójstwo, okazuje się jednak, że Alex została zamordowana. Prywatne śledztwo rozpoczyna Erika Falck – pisarka i przyjaciółka Alex z dzieciństwa, do której dołącza miejscowy policjant Patrik Hedström.

„Wierzyć w coś to jedno, ale usłyszeć, że tak jest, to zupełnie co innego.”

Książka rozpoczyna sagę szwedzkiej autorki pod dość prostym tytułem „Czarna seria”. Fjällbacka, niewielka miejscowość na południu Szwecji. Mieszkańcy wiodą w miarę spokojne życie, aż do dnia, w którym znaleziona zostaje Alex Wijkner, leżąca z podciętymi nadgarstkami w wannie pełnej lodu. Rodzina samobójczyni, jakby się mogło wstępnie wydawać, prosi o pomoc przyjaciółkę córki z czasów młodości, pisarkę Erikę Falck. Mimo tego, że dziewczyny nie utrzymywały ze sobą kontaktów od wielu, wielu lat, było to dla Eriki wielkim szokiem. Kobieta dokładała wszelkich starań, aby uspokoić rodziców Alex, co wprowadziło nie tylko zamieszanie w mieście, lecz także w jej prywatnym życiu. Poznała wiele sekretów i odkryła rzeczy, które niekoniecznie potrzebowały wyjścia na światło dzienne.
W śledztwie pomagał jej wieloletni znajomy, miejscowy oficer policji Patrik Hedström. Wspólnie próbują ustalić przyczynę śmierci Alex, wychodząc naprzeciw jednemu wielkiemu kłębkowi tajemnic. W międzyczasie relacje między Eriką a Patrikiem zaczynają się coraz bardziej zmieniać…

Można by powiedzieć, że „Księżniczka z lodu” jest typowym skandynawskim kryminałem. Mroczna, brutalna, z odrobiną smutku. Jednak elementy (momentami) przekomiczne wprowadzają czytelnika w lepszy stan, a co za tym idzie, zachęcają do dalszej lektury. Bohaterowie są naprawdę różni, od niesamowicie pozytywnych i ciepłych osób, po strasznych gburów, których ma się ochotę zlikwidować po pierwszych kilku linijkach ich dotyczących.
Autorka wprowadziła do książki pewien motyw. Mianowicie, o przełomowym dla bohaterów zdarzeniu dowiadujemy się w tym samym momencie co oni. Jest to dość nietypowe, ale z drugiej strony bardzo ciekawe. Skłania to czytelnika do przeczytania tych kolejnych kilku stron, natomiast po punkcie kulminacyjnym następuje równie dobra kontynuacja motywu. Dzięki temu naprawdę ciężko oderwać się od książki.
Porządnym minusem jest to, że na równi z wątkiem kryminalnym idzie wątek miłosny bohaterów. W porządku, fajnie jest odciągnąć czytelnika od tak dramatycznych spraw (które na dobrą sprawę nie są aż tak dramatyczne), ale… No cóż, myślę, że efektem końcowym miał nie być miłosny kryminał. Na szczęście jest to chyba jedyna wada tej książki.

„Księżniczka z lodu” wprowadza czytelników w jedną z (moim zdaniem) lepszych serii skandynawskich kryminałów. Ciągłe zwroty akcji i nieźli bohaterowie trzymają nas w ciągłym napięciu i nie pozwalają odejść od książki przez dłuższy czas. Jeśli lubicie książki, które „już kiedyś się gdzieś pojawiły”, ewentualnie szukacie czegoś lekkiego i łatwego do pochłonięcia, zdecydowanie polecam.

Ocena książki: 9/10

***

Kolejna recenzja na blogu. Z opóźnieniem spowodowanym brakiem dostępu do normalnego komputera, ale jednak. Miłego czytania!

10/10

[4] Lauren Oliver - Delirium

16:05:00

Tytuł oryginału: „Delirium”

Autor: Lauren Oliver
Przekład: Monika Bukowska
Premiera wydania:
Świat – 2011
Polska – 2012
Wydanie: Wydawnictwo Otwarte
Liczba stron: 356

„Mówili, że bez miłości będę szczęśliwa.
Mówili, że lekarstwo na miłość sprawi, że będę bezpieczna.
I zawsze im wierzyłam.
Do dziś.
Teraz wszystko się zmieniło.
Teraz wolę zachorować i kochać choćby przez ułamek sekundy, niż żyć setki lat w kłamstwie”.

Dawniej wierzono, że miłość jest najważniejszą rzeczą pod słońcem.
W imię miłości ludzie byli w stanie zrobić wszystko, kłamać, a nawet zabić.
Potem wynaleziono lekarstwo na miłość.
Czy gdyby miłość była chorobą, chciałbyś się wyleczyć?

„Bo wszystko się zmieni, a raczej wszystko się zmienia, nawet w tej chwili.”

Potraficie wyobrazić sobie świat, w którym nie istnieją żadne uczucia? Gdzie, po osiągnięciu pełnoletności, zostajecie na zawsze powiązani z osobą, której mogliście nigdy wcześniej nie widzieć na oczy, a wasze dotychczasowe życie się kończy? Pani Oliver potrafiła, i moim zdaniem wyszło jej to nie najgorzej.

Poznajemy siedemnastoletnią Lenę, mieszkającą w amerykańskim Portland. Prowadzi normalne, jak na nastolatkę, życie. I tu kończy się sielanka naszej bohaterki. Miasto jest odgrodzone od reszty świata ogrodzeniem pod napięciem. Nie można wyjechać, nie można wjechać. Czemu? Poza granicami Portland znajduje się Głusza. Miejsce uznane za kryjówkę sympatyków, osób, które nie przyjęły leku na straszliwą zarazę, kryjącą się pod skomplikowaną nazwą amor deliria nervosa. Przekładając na polski – miłość.

Kiedy razem z przyjaciółką, Haną, udają się na zabieg, dzięki któremu już nigdy nie będzie mogła poczuć smaku miłości, przyjaźni, czy nawet samego szczęścia, dzieje się coś, co wywróci życie Leny, jak również i jej rodziny, do góry nogami. Nic już nie będzie pewne, ciężko będzie komukolwiek zaufać. Bohaterka w pewnym momencie stanie się zagrożeniem dla swego najbliższego otoczenia, co zmusi ją do popełnienia ryzykownego czynu. Niestety, nie wszystko pójdzie tak, jak zaplanowała to sobie Lena oraz chłopak, przez którego zachorowała.

Po raz kolejny mamy do czynienia z jakże oklepanym schematem – zakazana miłość, wszyscy przeciwko parze, nastoletni bunt itp. Jednak w tej historii jest coś, co odróżnia ją od całej reszty. Pierwszy raz spotkałam się z tym, że miłość – czy jakiekolwiek inne głębsze uczucie – mogłoby być zakazane. Dobry pomysł? Może nienajlepszy, ale na pewno intrygujący. W końcu czym byłoby życie bez posiadania u boku tej jednej, jedynej osoby, dzięki której świat staje się lepszy? Moim zdaniem, niczym ciekawym. Chociaż nie będę oceniać, dopóki nie spróbuję.

Podsumowując książkę, niby typowa, a jednak nie. Momentami fabuła była tak nudna i zwyczajna, że Leną równie dobrze mogłaby być jakaś moja sąsiadka czy znajoma. Jednak przeważył motyw choroby, ogólnego buntu i Głuszy, która wydaje się być miejscem idealnym. No bo któż z nas nie chciałby uciec przed zarazą, która zabija cię zarówno wtedy, gdy cię spotka, jak i wtedy, kiedy cię omija?

Ocena książki: 10/10

***

Witajcie po długiej przerwie! Nie chciałam, żeby tak to wyglądało, ale niestety - wyjazd, brak Internetu, zepsuty komputer... Na szczęście niedługo powrót do szkoły!
Na dniach również pojawi się relacja z akcji ReadWeek 3.0 oraz post dotyczący książkowej wymianki, w której wzięłam udział.
Tymczasem życzę miłego czytania!

[6] Andrzej Sapkowski - Ostatnie życzenie

[5] Camilla Läckberg - Księżniczka z lodu

[4] Lauren Oliver - Delirium

Strony

statystyka

wyzwanie 2016

2016 Reading Challenge

obserwatorzy

archiwum

oceny

wydawnictwa

autorzy