Biblioteczka Blanki: lutego 2016

WRAP UP: podsumowanie lutego

13:32:00

[83] PRZEDPREMIEROWO: W ramionach gwiazd - Amie Kaufman, Meagan Spooner

10:16:00

Tytuł oryginału: These Broken Stars
Autor: Amie Kaufman, Meagan Spooner
Przekład: Martyna Tomczak
Wydanie: Moondrive
Premiera: 2.03.2016
Liczba stron: 488

On – osiemnastoletni, wychowany przez słynną poetkę i niezwykle oddany powołaniu major.
Ona – szesnastoletnia córka popularnego biznesmena, najbogatsza nastolatka w całej galaktyce.
Poznają się na pokładzie Ikara, najlepszego promu kosmicznego, nowego dzieła ojca Lilac. Początkowo ich znajomość nie jest idealna, nie zmienia tego również katastrofa, przez co Lilac i Tarver zostają jedynymi ocalałymi z kilkudziesięciu tysięcy pasażerów Ikara. Kapsuła ratunkowa, w której się skryli, ląduje na obcej planecie. Teraz ich jedynym zadaniem jest przetrwać nie tylko niebezpieczeństwa, jakie czyhają na nich wśród flory i fauny (chociaż nie powinny), ale także te, które płatają im ich własne umysły.

Już nie pierwszy raz spotykam się z motywem kosmosu i przyznam się, że nigdy mnie do tego nie ciągnęło. Jednak, jak powszechnie wiadomo, od każdej reguły jest wyjątek. Zobaczyłam opis tej książki i wiedziałam, że muszę dać jej szansę,. Od początku byłam nastawiona na to, że otrzymam historię ciekawą, niepowtarzalną i wciągającą. I ani trochę się nie zawiodłam. Elementy sci-fi idealnie przeplatają się z przygodowymi, a między to wciśnięto odrobinkę romansu. Dreszczyk – a właściwie ogromny dreszcz, chociaż to też jest niedopowiedzeniem – emocji towarzyszy nam bezustannie od pierwszej do ostatniej strony. Ciekawość i nieustające myśli o tym, co stanie się za kilka stron sprawiły, że z wypiekami na twarzy (dosłownie i w przenośni) przeczytałam książkę w kilka godzin, a gdy moim oczom ukazała się ostatnia strona, byłam wręcz zawiedziona. No jak to koniec? :(
A skoro już o zakończeniu mowa, gwarantuję Wam, że nie spodziewalibyście się takiego rozwoju wydarzeń za żadne skarby galaktyki. Autorki pewnie pomyślały sobie, że gdyby komuś zaczęło się nudzić (chociaż nie wiem, jak komuś mogłaby się znudzić ta książka), a tego przecież nikt by nie chciał, dlaczego więc nie prowadzić jednego elementu, który całkiem zaskoczy czytelnika? Jeśli taki był ich plan, to chylę czoła.
Okładka książki jest prześliczna, wnętrze również niczego sobie. Język jest typowy dla młodzieży, zdarzają się sceny pełne humoru jak i te, w których użycie chusteczek nie będzie czymś niestosownym.
Krótko o bohaterach – Lilac mogłaby uchodzić za typową rozpieszczoną nastolatkę i irytować każdego wokół, ale skrywa w sobie o wiele więcej wartościowych cech, niż ktokolwiek mógłby się spodziewać. Tarver bywał momentami denerwujący, ale powiedzmy sobie szczerze – kto nie bywa? ;) Obydwoje dają z siebie wszystko, aby utrzymać się przy życiu. Chociaż pochodzą z zupełnie innych światów, są tak idealnie stworzeni i dopasowani do siebie, że chociaż oddaleni o niezliczone ilości kilometrów od nas, czułam się tak, jakbym towarzyszyła im w tej śmiertelnie niebezpiecznej podróży.

Przed rozpoczęciem książki postawiłam sobie dość wysoką poprzeczkę z nadzieją, że W ramionach gwiazd spełni moje czytelnicze nienasycenie. Tak też się stało! A jaka sama w sobie jest ta historia? Niesamowita. Wciągająca. Wprawiająca w osłupienie. Zachwycająca. Mogę wymieniać w nieskończoność, lecz najlepiej będzie, jeśli sami się przekonacie, sięgając po egzemplarz jak najszybciej. Ja tylko powiem, że jeśli szukacie książki, która przygwoździ Was do fotela i przejmie nad Wami władzę, trafiliście na idealną pozycję.

10/10
Przeczytam tyle, ile mam wzrostu: 2,5 cm

Za możliwość zapoznania się z tą książką bardzo dziękuję Wydawnictwu Otwartemu ♥

10/10

[82] Greccy herosi według Percy'ego Jacksona - Rick Riordan

12:00:00

9/10

[81] Zaginięcie - Remigiusz Mróz

12:00:00

8/10

[80] PRZEDPREMIEROWO: Kamień i sól - Victoria Scott

12:00:00

Tytuł oryginału: Salt and Stone
Autor: Victoria Scott
Przekład: Marzena Dziewońska
Wydanie: IUVI
Premiera: 17.02.2016
Liczba stron: 365

Tella ma za sobą przerażającą przeprawę przez dżunglę i pustynię. Nie może się już wycofać. W kolejnych etapach wyścigu zmierzy się z ukrytymi niebezpieczeństwami oceanu, mrożącym oddech górskim zimnem oraz… nowymi, pokrętnymi zasadami wyścigu.
Co jednak, jeśli niebezpieczeństwo leży jeszcze głębiej? Jak można ufać komukolwiek, skoro wszyscy mają jakieś sekrety? Co zrobić, gdy osoba, na której najbardziej polegasz, nagle przestaje cię wspierać? Jak wybrać między jednym życiem a drugim?
Wyścig dobiega końca. Tella ma coraz mniej czasu i jeszcze mniej sił. Na początku było stu dwudziestu dwóch uczestników. Kiedy Tella i ci, którzy przeżyli, stają do ostatniego etapu, jest ich zaledwie czterdziestu jeden… i tylko jedna osoba może zwyciężyć.

Ogień i woda | Kamień i sól

Tella zaczyna właśnie drugą połowę Piekielnego Wyścigu. Mimo tego, że większości jej przyjaciół udało się przetrwać i dalej startują w wyzwaniu, ona i Guy zaczynają się od siebie coraz bardziej oddalać. Dziewczyna chce pokazać, że potrafi zadbać sama o siebie i podczas trzeciego etapu odbywającego się na etapie wybiera inną drogę niż Guy. Jej zadaniem jest dotrzeć do mety jak najszybciej, aby otrzymać nagrodę dla jednej z pierwszej piątki, na której zależy jej równie mocno, jak na leku. Musi poradzić sobie z nowymi znajomymi, coraz bardziej pokręconymi zasadami wyścigu i dosłownie zabójczymi warunkami, mając na uwadze życie swoje, brata Cody’ego i wszystkich towarzyszących jej pandor.

W tym tomie poprzeczka jest podniesiona dużo wyżej niż w poprzednim. Miałam pewne obawy, czy aby na pewno autorce uda się osiągnąć poziom, który sama sobie wyznaczyła, ale na całe szczęście zadanie zostało wykonane perfekcyjnie. Od momentu, w którym akcja nabiera zawrotnego tempa, nie zatrzymuje się ani na chwilę. W pewnych fragmentach dzieje się tyle rzeczy, że można absolutnie się pogubić, a po lekkim ochłonięciu docierają do nas konsekwencje danych wydarzeń.
Były takie momenty, w których chciałam przywalić Telli za to, że na siłę stara się udowodnić, jaka to ona niezależna i samodzielna, ale i tak zawsze coś musiało pójść nie tak. Mogła skorzystać z pomocy wielu towarzyszących jej osób, ale nie, po co. Uch, jak ja nie lubię takich uparciuch!
Pojawiło się także kilka nowych postaci, o których nie będę więcej mówić dla bezpieczeństwa własnego i innych. Jednym z takich bohaterów jest Cotton, na którego trzeba szczególnie uważać!
Samo zakończenie jest dosyć… dziwne? Może tak to ujmę. Na razie nie wiadomo mi nic o istnieniu trzeciego tomu, a to, co czytamy na ostatnich stronach niemalże błaga o wyjaśnienie i dopisanie kilku kolejnych zdań. Osobiście mam nadzieję, że kolejna część się pojawi, bo jak nie, to będę bardzo zawiedziona.

Kamień i sól jest drugim tomem w serii i na całe szczęście utrzymuje, a nawet podnosi poziom lektury. Sporo akcji, nowe wątki i bohaterowie, walka z czasem i potęgą natury – to wszystko składa się na przyjemną i pełną przygód lekturę.

8/10
Przeczytam tyle, ile mam wzrostu: 2,5 cm

inne

Kulturalna Mapa TAG

12:00:00

9/10

[79] Hopeless - Colleen Hoover

12:00:00

Tytuł oryginału: Hopeless
Autor: Colleen Hoover
Przekład: Piotr Grzegorzewski
Wydanie: Moondrive
Premiera: 16.06.2014
Liczba stron: 377

Czasem odkrycie prawdy może odebrać nadzieję szybciej niż wiara w kłamstwa.
To właśnie uświadamia sobie siedemnastoletnia Sky, kiedy spotyka Deana Holdera. Chłopak dorównuje jej złą reputacją i wzbudza w niej emocje, jakich wcześniej nie znała. W jego obecności Sky odczuwa strach i fascynację, ożywają wspomnienia, o których wolałaby zapomnieć. Dziewczyna próbuje trzymać się na dystans – wie, że Holder oznacza jedno: kłopoty. On natomiast chce dowiedzieć się o niej jak najwięcej. Gdy Sky poznaje Deana bliżej, odkrywa, że nie jest on tym, za kogo go uważała, i że zna ją lepiej, niż ona sama siebie. Od tego momentu życie Sky bezpowrotnie się zmienia.

Hopeless | Losing Hope | Szukając Kopciuszka

Linden Sky Davis, lub po prostu Sky, ma niecałe osiemnaście lat i matkę, która nie pozwala jej mieć telefonu, internetu, telewizora, a nawet uczy ją w domu. Kiedy dziewczyna w końcu stawia na swoim i idzie do normalnej szkoły, jej jedyna podpora - przyjaciółka Six wyjeżdża na zagraniczną wymianę. Sky musi sama poradzić sobie wśród ludzi, którzy nie darzą jej szczególną sympatią przez plotki, jakie krążą o niej i jej przyjaciółce. Pewnego dnia na parkingu poznaje Holdera, który uznaje ją za kogoś zupełnie innego. Od tamtej pory spotykają się coraz częściej, aż w końcu jedno, niby nic nie znaczące zdanie zmienia całkowicie świat dziewczyny. Dowiaduje się, że jej życie powinno być zupełnie inne, a Holder jest jej zdecydowanie bliższy. Teraz Sky musi odnaleźć prawdę i poradzić sobie ze wspomnieniami, których raczej wolałaby się pozbyć.

Jest to pierwsza książka tej autorki, z którą mam do czynienia, więc mimo wielu zapewnień, że jest świetna, miałam niewielkie obawy. Na całe szczęście okazały się bezpodstawne. Już po pierwszym rozdziale wiedziałam, że dzieła Colleen Hoover przypadną mi do gustu. Podczas czytania można odnieść wrażenie, że jesteśmy świadkami wydarzeń i podczas całej książki stoimy gdzieś obok i wszystko widzimy. Każdy rozdział to konkretna data, która prowadzi nas do dnia przedstawionego na samym początku książki. Styl jest prosty i przyjemny w czytaniu, a niektóre cytaty rozbawiły mnie niemalże do łez :D
„Wsiada do samochodu i odjeżdża. A to oznacza, że mam wolną chatę. Większość nastolatków właśnie w tej chwili wyjmowałaby komórki i zaczynała zapraszać znajomych na najbardziej czadową imprezę roku. Nie ja. Ja po prostu wchodzę do domu, a w mojej głowie rodzi się szatański plan: postanawiam upiec ciasteczka. Taka to już ze mnie zbuntowana nastolatka.”
Bohaterowie, chociaż nie jest ich zbyt wielu, potrafią wzbudzić wiele emocji. Ja od razu wiedziałam, że Holder zajmie honorowe miejsce na liście moich fikcyjnych faworytów :D Sky również podbiła moje serduszko, w końcu żeby przetrwać taki koszmar trzeba mieć nerwy ze stali.
Jednak nie wszystko było takie idealne. Jak dla mnie zakończenie było odrobinkę zbyt pogmatwane, za dużo nagle zaczęło się dziać. Jakby autorka miała zbyt wiele pomysłów i postanowiła je wszystkie opublikować.

Hopeless nie jest typową książką dla młodzieży. Porządnie daje do myślenia, mówi o sile miłości i radzeniu sobie z bolesną przeszłością. Polecam ją każdemu, kto potrzebuje odrobiny silniejszych uczuć w życiu, bo zapewniam Was, że ta książka stuprocentowo zaspokoi wszelkie spragnione emocji dusze.

9/10
Przeczytam tyle, ile mam wzrostu: 2,4 cm

4/10

[78] Lek na śmierć - James Dashner

12:00:00

Tytuł oryginału: The Death Cure
Autor: James Dashner
Przekład: Agnieszka Hałas
Wydanie: Papierowy Księżyc
Premiera: 5.02.2014
Liczba stron: 384

Thomas wie, że DRESZCZowi nie można ufać, ale oni twierdzą, że czas kłamstw już się skończył, że zebrali w toku Prób wszystkie dane, jakie dało się zebrać, a teraz chcą przywrócić Streferom pamięć, bo potrzebują ich pomocy w ostatecznej misji. Streferzy muszą dobrowolnie pomóc uzupełnić mapę, która pozwoli stworzyć lek na Pożogę.
DRESZCZ nie wie jednak, że stało się coś, czego żadne Próby i żadne Zmienne nie pozwoliłyby przewidzieć. Thomas przypomniał sobie dużo więcej, niż przypuszczają. I wie, że nie może wierzyć w ani jedno słowo z tego, co twierdzi DRESZCZ. Czas kłamstw już się skończył. Ale prawda jest bardziej niebezpieczna, niż Thomas kiedykolwiek mógł sobie wyobrazić. Czy ktokolwiek przetrwa poszukiwanie leku na śmierć?

Rozkaz zagłady (prequel) | Więzień labiryntu | Próby ognia | Lek na śmierć

Thomas i reszta jego przyjaciół została zabrana z Pogorzeliska do siedziby DRESZCZu, gdzie rzekomo miały zakończyć się te pełne stresu, cierpienia i szoku Próby. Organizacja była coraz bliżej wynalezienia leku na Pożogę, jednak aby ta misja zakończyła się powodzeniem, Streferzy muszą odzyskać pamięć i pomóc DRESZCZowi w dopracowaniu ostatnich szczegółów. Nie będzie dla nikogo zdziwieniem fakt, że Thomas i parę innych osób postanawiają uciec jak najdalej od swojego wroga i zorganizować mały bunt z pomocą tajemniczej organizacji zwanej Prawą Ręką. Przy okazji dowiadują się, że nie wszyscy są odporni na Pożogę, więc dodatkowo zaczynają walkę z czasem i za wszelką cenę starają się uratować najbliższych przed nieuchronną śmiercią.

Kiedy jestem w trakcie czytania jakiejś serii czasami zdarza się, że pierwszy tom podbił moje serce, a z każdym kolejnym jest coraz gorzej. Tak niestety było w tym przypadku. Przez cały czas odnosiłam wrażenie, że autor sam pogubił się w tym, co stworzył, i postanowił powtarzać jeden schemat przez całą książkę, aby nie zakończyć jej na setnej stronie. Najbardziej zawiodłam się jednak na zakończeniu – zero jakichkolwiek wyjaśnień, ci bohaterowie, którym udało się ocaleć, są pozostawieni sami sobie w miejscu wyssanym z palca, nie wiemy nic o tym, co dalej planuje DRESZCZ – o ile w ogóle coś planuje, no po prostu nic. Akcja urywa się w dość ważnym momencie i nie ma co liczyć na odpowiedzi na nurtujące nas pytania. Poza tym książka jest stosunkowo nudna, nie dzieje się nic, co mogłoby wywołać emocje mocniejsze niż zwykłe zaciekawienie tym, co stanie się za kilka kolejnych stron. Jedyne, co mną naprawdę wstrząsnęło, to moment, w którym dowiedziałam się, kto nie jest odporny na Pożogę. Było kilku ważniejszych dla akcji bohaterów którzy w tym tomie zginęli, ale no cóż, trzeba było kogoś poświęcić, prawda?

Lek na śmierć kończy trylogię w dość nieciekawy i pozostawiający wiele do życzenia sposób. Trochę jakby autor zapomniał o tym, co miał pisać, więc pisał w kółko to samo. Niewiele się dzieje, więc można się trochę wynudzić. Szkoda, bo seria zapowiadała się naprawdę ciekawie.

4/10
Przeczytam tyle, ile mam wzrostu: 2,4 cm